James Renwick (15 februari 1662 - 17 februari 1688) was een Schotse predikant met wiens dood op het schavot, op de vroege leeftijd van 26 jaar, een einde kwam aan de bloedige vervolging tegen de religieuze vrijheid in Schotland door het huis van Stewart . [1] Hij werd geboren in Moniaive in Dumfriesshire op 15 februari 1662, als zoon van een wever, Andrew Renwick. Opgeleid aan de Universiteit van Edinburgh, sloot hij zich rond 1681 aan bij de sectie van de Covenanters die bekend staat als de Cameronians en werd al snel een prominente onder hen. Daarna studeerde hij theologie aan de Rijksuniversiteit Groningenen werd in 1683 tot predikant gewijd. Terugkerend naar Schotland "vol ijver en dreiging van georganiseerde moord uitademend", zegt de heer Andrew Lang, werd hij een van de predikers in het veld en werd hij door de geheime raad tot rebel verklaard. Hij was grotendeels verantwoordelijk voor de "apologetische verklaring" van 1684 waarmee hij en zijn volgelingen het gezag van Karel II verloochenden.; antwoordde de geheime raad door iedereen te bevelen deze verklaring af te zweren op straffe van de dood. In tegenstelling tot sommige van zijn medewerkers weigerde Renwick in 1685 mee te doen aan de opstand onder de graaf van Argyll; in 1687, toen de aflaatverklaringen de presbyterianen enige vrijheid van aanbidding toestonden, bleven hij en zijn volgelingen, vaak Renwickieten genoemd, bijeenkomsten houden in de velden, die nog steeds illegaal waren. Er werd een beloning uitgeloofd voor zijn gevangenneming en begin 1688 werd hij in Edinburgh opgepakt. Berecht en schuldig bevonden aan het verloochenen van het koninklijk gezag en andere misdrijven, weigerde hij gratie aan te vragen en werd hij op 17 februari 1688 opgehangen. Renwick was de laatste van de cavenanter-martelaren bron